rp15oryx

Uansett vekt bør du ha noen testlodd. Du kan lage selv, og kalibrere de mot en serie gode vekter som viser det samme. Er du like lat som meg så kjøper du disse for en rimelig penge. Lyman har et kjekt sett. I påvente av loddene så prøv med noen relativt kjente størrelser. Sierrakuler pleier å være nokså nær reklamen i vekt. Hvis du har kuler til 222 så legg en slik på vekten. Da har du i alle fall en ide om vekten er i nærheten.

Kulehammaren min (RCBS) funkar fint, den. Han må rettnok smørjast. Men ikkje bruk kulehammarfeitt, eg har hatt gode resultat med slangeolje. Har høyrt at hoggormyngelolje er best. Då går det som smurt.

Et kjapt søk finner denne tråden: http://www.kammeret.no/forum/viewtopic.php?f=49&t=24781&hilit=brno+kombi+montasje

35 Whelen hvis du får plass med de kulene du har lyst å bruke. Det blir vel egentlig litt merkelig med 358 W i en lang kasse? Som ikke alle andre har-faktoren er vel omtrent lik med begge patroner, i alle fall i de kretser jeg ferdes.

Det klassiske Remingtonmerket. Messingen krabbar bak i utkastaropningen. Enten pga. ureint kammer, feitt på hylsa eller for mykje trykk. Bakk av litt på ladningen, og både du og hylsene dine skal leva lenge i landet.

Mange trur dei skal driva skumringsjakt i tett skog. Men så skyt dei eit dyr, og anten dei treffer eller bommar så gjer dei seg den store erfaringen: Kor hen blei dyret av? Det er få som begynnar med hortajakt åleina. Du kjem nok til å få gode tips av dei du jaktar med. Mitt våpentips: Gå i butikkane og kjøp ei rifla du likar. Gjerne ein bruktpakke med kikkert. Stålmontasjar er betre enn aluminium. Kikkerten bør ha grovt retikkel, for då er det lettare å få skotet av gårde før dyret er vekke. Det bør ha liten forstørring, for då får du stort synsfelt, ein kjempefordel når haldet stort sett er mindre enn 80-100 meter. Drit i dei store, dyre stjernekikkertane. Eg har nokre slike, og brukar dei sjeldan. Kaliberet bør vera eitt av dei tre store. Bruk ikkje for mykje pengar på denne førsterifla, du ser at tipsa du får spriker i alle retningar. Når ikkje røynde jegrar er einige om kva som er best, korleis skal du som fersking vita det då? Kjøp patroner for resten av pengane. Kom deg så på banan og skyt frå feltmessige stillingar. Bruk gjerne trikset med å springa tilbake frå skivene til standplass og få av gårde nokre skot med moderat puls. Eg kan garantera at du gjer deg ein nyttig erfaring.

Loven sier ingenting om dette. Men se i forskriftens kapittel 6: http://www.lovdata.no/for/sf/md/xd-20020322-0313.html For å skille mellom snørr og kjeks så må man inn i forarbeidene bak. Her kommer det klart frem at intensjonen var at jegere skal ha skutt visst mye med den riflen de skal jakte med, slik at man er noenlunde sikker på å treffe, i alle fall under ideelle forhold. Det bli administrativt umulig å skille mellom de få systemrifler som beholder treffpunktet fra en pipe til en annen (som min), og de som man må justere eller skifte siktet på.

Raudsprit er etter mitt syn noko drit å ha på fingrane. Måtte bruka det til å avfeitta hylser ei stund, og angra på dårleg logistikk. Brukar elles alkohol av obskurt opphav, luktar mykje betre. Viss folk klarar å fyra med antibac så vil eg gjerne høyra meir om erfaringane.

Hylser i forskjellige kaliber og forskjellige fabrikat kan ha mange aparte eigenskaper. Men min erfaring er at dei aller, aller fleste 38-hylser er godt brukande. Ein av årsakene kan vel vera jamn og høg etterspurnad over heile verda, slik at produksjonen går jamn og trutt. Vel kan hettelommer vera trange, og somme kan ha tjukt gods så dei er tyngre å pressa. Eg ville ikkje kasta nokon av hylsene, i alle fall ikkje til å begynna med. Gjer deg heller erfaringar sjølv. Når nokre hylser er meir krevande å ha med å gjera, så lærer du noko av det og. 38 er eit ypparleg kaliber å læra seg å lada på fordi du har romslege marginar på dei fleste avgjerande parameter. Slik erfaring kan komma godt med når du går tom for favoritthylsene og har lyst på patroner, og i neste kaliber du ladar har du kanskje ikkje den luksusen at du kan velja og vraka i hylsefabrikat. Det er visse ting du aldri får for mykje av, til dømes bøker, vin, ammunisjon og hylser. Hugs at tomhylser ein gong var gode nok til å lada fabrikkpatroner av nokonlunde anerkjent fabrikat. Lykke til!

Stilig løysning. Lignar denne på den nedkorta 700en i 300 Whisper som han hadde ein gong, den koffertrifla? Og veit du kva han gjer for å få ein avslutning på stokkdelene som han kan festa svalehalane på? Forskjeftet er vel innhola det og? Fresar han delene sjølv, eller kjøper han dei ferdige ein stad?

Vihtavuori har data for 200 Speer heilmantla med 3N37 og N-350:http://www.vihtavuori-lapua.com/pdfs/Handgun-Reloading-Data-2006.pdf Du ser fort at dei får 320 m/s med begge krutta frå ei 7 toms testpipa. I ei riflepipa får du sikkert nok hastigheit med 340 og, utan at eg har prøvd med 200 grs kuler.

Det du sier om flyradio er ikke korrekt, de har en annen type modulasjon (AM) og opererer på frekvenser som "vanlige" VHFer ikke er laget for. Flyradioer kan derfor ikke brukes sammen med jaktradioer. Ellers er det i hovedsak riktig det du sier.

Og så klint inn imellom 416 Rigby og 404 Jeffery, då. Snakk om å komma med i det gode selskap - gratulerer!

Denne burde vel eigentleg vore sticky med overskrift LES LADEBOKEN PÅ NETT.

Velkommen på forumet! Kva montasjar har du no då? Og presisjonsproblemet, er det presisjonen i seg sjølv, eller er det treffpunktet etter du har bytta pipa og sikte? Får du same problemet om du skrur ut pipa og set ho tilbake? Får du same problemet om du berre tek av siktet og set det på igjen? Her trur eg det må prøving og feiling til. Sidan pipene mine treffer på same staden så let eg berre siktet mitt stå, så eg har ikkje prioritert QR enda. Men det kjem. Har Leupold QR på ei anna rifla som eg har jakta og skote ein del med. Den hadde eg ofte siktet av for å setja på eit diopter i bakre basen, enda ein genistrek av Rafdal. Eg merka aldri nokon treffpunktforskjell når eg hadde kikkerten på igjen. Men Leupold har vore litt uheldige med nokre av QRane sine. Du må testa at du kan stola på dei. Talley har og ein QR-montasje som visst er godt omtykt. Ein rask tur i søkefunksjonen med søkestrengen Talley + QR gir desse trådane som du kanskje finn interessante: http://www.kammeret.no/forum/search.php?keywords=talley+qr&terms=all&author=&sc=1&sf=all&sk=t&sd=d&sr=posts&st=0&ch=300&t=0&submit=S%C3%B8k

Eg ville ikkje gjort dette innandørs, og helst prøvd med god avstand og med patroner utanom samlingen først. Min erfaring med slikt kjem frå tida i hærverket. Sidan forholdet er forelda kan eg tilstå min brøde her. Eg skulle passa piggtråden i alfaområdet om natta. Når vakta var slutt skulle eg vekkja staben i stabsteltet. Der hadde fyringsvakten sovna. For dei som ikkje har vore i hærverket så er det ikkje berre strengt forbudt å sovna på fyringsvakt, men dessutan brannfarleg. I staden for eit knallskot så tok eg berre ei uskuldig lita 9mm raudfis. For å vera ekstra grei så skar eg av toppen og tømde ut kruttet før eg sette hylsa på ovnen, som var varm og god. Det tok ikkje lang tid før det kom eit knall som var imponerande nok tatt i betraktning at avdelingen var under lyd- og lysdisiplin. Det var ingen tvil om at både fyringsvakten og dei andre i teltet vakna, men då var eg sjølvsagt på andre sida av området. Merkeleg nok vart det ikkje noka merksemd rundt forholdet, anna enn at ein fenrik såg slukøyra ut i lang tid etterpå. Forsiktig etterforskning avdekka at hetta hadde komme ut og var ikkje til å finna igjen. Raudfishylsa låg ved sida av ovnen. Poenget mitt er at du veit ikkje heilt kor hetta havnar.

Har me ikkje diskutert dette før?Edit - Høggern, the Mythbuster, kom meg i forkjøpet.

Hjemmelading.no ser ut til å ha hylser på lager til en overraskende lav pris. Kjøpepatroner tror jeg du skal lete lenge etter her i landet. I andre land også, for den saks skyld. Hva slags pistol er det snakk om?

Eg og har ei Seven i rustfritt og plastikk. Den utskjelte plastikkstokken er god å skyta med, og god nok til hjortejakta mi. Men ein vakker dag skal eg ha Hi-Tech som Rafdal leverer. Det var og han som sette inn 308-pipa, som kom frå ein 700 BDL i 3006. Ho enda på 23 tommar. Både lengda og vekta gjer rifla mykje enklare å treffa med, og det er denne eg har jakta mest med dei siste åtte åra. Originalpipa i 7mm-08 var kort og tynn og vanskeleg å skyta godt nok med, i alle fall ståande. Pipene er lett omskiftbare i Rafdal sin hurtigskift-foring. Eit tilfelle av griseflaks gjorde at desse pipene treffer omlag same staden viss 308-pipa får 180 grs Oryx og 7mm-pipa får dei 175 grs kulene eg tilfeldigvis hadde i dei dagar. Før om åra, då eg var ein meir entusiastisk heimeladar enn no, då skaut eg opp med begge pipene. Først med 308-pipa, så skrudde eg den ut og sette inn 7mm-pipa. Tanken var å bruka 7mm-pipa til den mest fysisk krevande jakta. Det vart med tanken, for eg vart aldri god nok med denne pipa til å skyta opp ståande. Men eg skyt med henne av og til, og ho kan jo komma godt med td. til reinsjakt. Kikkerten har heile tida vore ein Vari-X lll 2,5-8x36. Denne gir ein god balanse mellom synsfelt og storleik, han er ein god del mindre enn ein 40 eller 42mm kikkert. Han står i Leupold sine standardmontasjar og Super Low ringar, for det fanst ikkje Super Low for QR den gongen. For å få dette til å passa har eg måtta ta av litt gods på ryggjen på hevarmen, som likevel er meir enn sterk nok. Dette med hevarmen er noko eg skriv om med jamne mellomrom her inne når folk lurer på dette med montasjar. Eg gjorde det same på gamle far min sin Brno salongrifla som i mange år dreiv og kakka hevarmsryggjen i okularet. Totalt sett er dette den siste rifla eg kvittar meg med.

Med fare for å gå OT: Jeg har også brukt pistolhetter i et par riflekalibre, men passet på å holde trykket så lavt at det akkurat ikke sotet med trangt pressede hylser. Ingen hetter punkterte, uten at jeg vil anbefale en slik praksis. Poenget mitt er at det skal noe til før hetter punkterer. Nå er det lite sannsynlig at trådstarter har pistolhetter. Jeg ville ladd og skutt som vanlig, men med et ekstra øye (pun) for hettene for hvert skudd, og vurdert briller. Men det bruker du sikkert uansett.

Ikke helt korrekt her. Den tar 8 patroner i magasinet og har magasinsikring a la High Power. Det ene magasinet som fulgte med i esken har fingerextension for den minste fingeren. Grepet er meget smalt og egner seg godt for små hender med korte fingre. Grepets delikate, lyse gråfarge påvirkes lett av sot og andre sterkere kulørte substanser. Avtrekket er som andre Smither av denne generasjonen en tragedie. Den funksjonerer med overraskende svake blykuleladninger. Siktene er med tre dotter, og helt brukbare. Den korte lengden gjør den vanskelig å skyte godt med. En trondhjemsk våpenforretning solgte disse for 3000 en periode i de harde 90-årene. Da fikk min daværende en slik en.

Bruk i alle fall briller og hanskar til hetteangrepet.

Kruttladningen er nok det minst kritiske her, det store problemet blir nok mating, ja. Kan i farten komma på eit par ting som kan hjelpa. Det eine er ekspanderen din. Den bør vera så liten at han gir mest mogeleg presspasning. Ulempen med å slipa ned er at det kan bli så trangt på blykulene dine at du skavar bly av dei når du set dei. Så får du heller avgjera om Berrykulene er verd ein eigen ekspander. Har du Lee dier så kostar det ikkje stort for ein ekstra, eller du dreier ein som snarast. Ein annan ting er tjukkvegga hylser. Spar amerikahylsene dine. Geco er litt betre. Sjølv har eg ein handfull Fiocchihylser (GFL) frå dei harde åttiåra. Dei er tjukke og ei pest og ei plaga med blykuler. Men dei held godt på alle kuler, særleg nokre grønlakka CBC som eg hadde ein gong. Dei var kanskje litt små. Hugs i alle fall på at tjukke hylser gir meir trykk. Bakk av i alle fall eitt grain med GFL.

Enig i verdivurderingen. Fagekspertise fra Det Gode Selskap vil bli koblet inn. Rigby; The Ross, with her Mannlicher pedigree, is interesting enough in her own right to warrant the purchase of that book, even if I may never aquire one myself. Thanks for the tip!

Det dumpet et bilde ned i postkassen her om dagen. Motivet var en nokså rusten Ross M1910. Slektskapet med Steyr er ikke til å ta feil av, og denne vakre skapningens yngre søstre vant Bisley tre år på rad. Sikkert til stor egrelse for britene, som nettopp hadde nektet å lisensiere SMLE til Canada pga. uenighet om Boerkrigen. Siden klassiske rettrekkere får altfor lite oppmerksomhet tenkte jeg å spørre det ærede forum om dette kan ha noen pekuniær verdi. Våpenet besittes for øyeblikket av et dødsbo, og det kommer ikke noe bilde av denne før jeg har fått snakket med rette vedkommende. Men altså: Har en rusten og medtatt Ross noen verdi? Intensjonen er både å formidle en realistisk verdi til eieren, og dessuten å kunne tilby en rettferdig pris hvis jeg får anledning til å kjøpe den. For halvinteresserte, men omvendbare, som ikke gidder å søke selv, linker jeg likegodt til Wikipedia-artikkelen: http://en.wikipedia.org/wiki/Ross_rifle" target="_blank" target="_blank